3.2.17

στο ελάχιστο

δευτέρα. σκρολάροντας μαζί σε παίρνει η μέρα. τρίτη. στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι χρόνος νεκρός και μνήμη ζωντανή. τετάρτη. το μικρό σπίτι στο λιβάδι επιστρέφει στην ερτ. πέμπτη. μαμ κακά και νάνι. χώρεσαν όλα τη στιγμή που εσύ περίσσεψες. παρασκευή. έχει όρια η αντοχή αυτή η ανοχή θα μας ξεκάνει. ένα ερώτημα πλανιέται πάνω από το σάββατο. κυριακή. μα πώς μπορεί ν΄ακούσει ένας αποχαιρετισμός όσα δεν έχουν ειπωθεί σε μια συνάντηση;

Δεν υπάρχουν σχόλια: